Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων... Νο1



* Το κείμενο ξεκίνησε να γράφεται καιρό τώρα... Κάθε φορά που τελείωνε και λίγο πριν την έξοδό του στην κρίση των αναγνωστών του... ένα καινούργιο ''Θαύμα'' το υποχρέωνε να αναβάλει την ''μεγάλη στιγμή'' της έκθεσής του και να συμπεριλάβει το νέο θαύμα... 

Κάποια στιγμή το κείμενο κατάλαβε ότι τα θαύματα δεν τελειώνουν στη χώρα... είπαμε άλλωστε ότι η πατρίδα μας είναι η ''Χώρα των θαυμάτων''... για όσο καιρό της το επιτρέπουμε να είναι... 

    Η παραπάνω φωτογραφία είναι Ελλάδα... Θα μου πεις, μα έρημος στην Ελλάδα? Κι όμως... Εδώ, στη χώρα των θαυμάτων. Εδώ... που τα θαύματα δίνουν και παίρνουν... Θυμάσαι... ? Μήπως να σου θυμίσω μερικά, όπως...

   Το θαύμα του ελληνικού χρηματιστηρίου, που βουλευτές... ακόμα και ο πρωθυπουργός της χώρας παρότρυνε τον κόσμο (τη μαρίδα όπως τους λένε) να τοποθετήσει τα χρήματά του σε μετοχές, που στη συνέχεια γίνανε καπνός, βέβαια, από αυτούς που πάντα θα ξέρουν το ''πότε είναι η ώρα''...  Μέχρι κι οι τράπεζες έδιναν δάνεια για να εισρεύσει (βλέπε κερδίσουν κάποιοι) όσο το δυνατό περισσότερο χρήμα.

    Όπως το ''ελληνικό θαύμα'' των Ολυμπιακών Αγώνων ? Τότε που γέμισε η χώρα μίζες και μαύρο χρήμα για τα έργα... Ξέρεις αυτά που αξιοποιήθηκαν στη συνέχεια με αγάπη... σαν σκουπιδότοποι. Και νάσου ο δαιμόνιος...  αφού θα τα εγκαταλείψουν και θα χάσκουν σαν φαντάσματα, σκέφτεται... ότι προλάβουμε, ο κλέψας του κλέψαντος και τα γδύσανε με επιμέλεια από ότι πολύτιμο, να μην πάνε χαμένα !    

    Όπως τότε που προτίμησες πάλι αυτόν που σού 'ταξε... ''Λεφτά υπάρχουν...'' για να να τον ακούς μετά ν' αναρωτιέται μετά ''που πήγαν τα λεφτά ?... κι αφού δεν τα βρήκε σε άφησε, δεμένο χειροπόδαρα, σφαχτάρι ίδιο... για μια ακόμα φορά, στη ''καλοσύνη'' των ξένων ευεργετών σου.

    Όπως τότε που βρήκες τη δύναμη, παίζοντας τα όλα για όλα και ψήφισες ΟΧΙ... που μέσα σε λίγες ώρες έγινε ΝΑΙ... Θυμάσαι ? Θαύμα... θαύμα... σου είπανε και το δέχτηκες.

Θα σε στενοχωρήσω αγαπητέ μου, δεν ήταν θαύμα, ποτέ δεν θα υπάρχει θαύμα και πάψε να πιστεύεις σ΄αυτά.  Ήταν και πάντα θα είναι κοροϊδία. 

Θα στο πω πάλι, μήπως ξυπνήσεις, θα στο πω πάλι μέχρι να βγείς από τις αυταπάτες σου και τις ψευδαισθήσεις σου, θα στο λέω συνέχεια έστω κι αν ξέρω ότι πονάς... 

Σ ε   κ ο ρ ο ϊ δ ε ύ ο υ ν... Έχουν καταλάβει ότι προσφέρεσαι για κάτι τέτοιο.

Ξέρω, είναι οδυνηρό όταν καταλαβαίνεις ότι ο άλλος ''στην έφερε''...   Και συνεχίζει να στη φέρνει... πατώντας πάνω στη δική σου κουτοπονηριά, ατολμία και αφέλεια... στο δικό σου βόλεμα και στο φόβο σου μην το χαλάσεις. 

Και θα συνεχίζει... εκμεταλλευόμενος το ίδιον που σε χαρακτηρίζει, να βάζεις πάνω απ' όλα τα δικά σου μικροσυμφέροντα και όχι... το καλό του συνόλου. Να περιμένεις πάντα από τον άλλο να κάνει το σωστό, για να επωφεληθείς κι εσύ !

Ξέρω... αναρωτιέσαι ''Τί σου λέω τώρα ?'' Εσύ κοιτάς το σπίτι σου, τα παιδιά σου, τους δικούς σου... Ας το κάνουν κι άλλοι... λες και καθαρίζεις. 

Μα αυτό κάνουν, όλοι σχεδόν, παράδειγμα... όταν στο κάδο των απορριμάτων της γωνίας, σ' έναν πολύχρωμο και μυρωδάτο σωρό, αφού έχει να περάσει απορριματοφόρο 2-3 μέρες, κι αυτό αν είσαι τυχερός, αφήνεις με θράσος πάνω στο σωρό και τη δική σου ανοιχτή (που να την κλείνεις τώρα) σακουλίτσα. 

Γυρνάς και το πρόσωπό σου μορφάζοντας... Μα τί κάνει η πολιτεία ? 

Με συγχωρείς αλλά πρέπει να σε ενημερώσω... ''Εσύ είσαι η Πολιτεία... και ότι κάνεις εσύ, θα το μιμηθεί και το παιδί σου... Ο διπλανός σου θα πει, ''κι εγώ, τι είμαι βλάκας κι αυτός ο έξυπνος ?''... Κι απλώνεται σαν επιδημία.
     
Έρχεσαι λοιπόν εσύ τώρα κι έχεις την απαίτηση να βρεθεί ένας ''διαφορετικός'' να σε κυβερνήσει ?  Να μην είναι διαπλεκόμενος... να μην είναι διεφθαρμένος... να μην σε φλομώσει στο ψέμα, όπως π.χ. ότι ''επειδή εσύ είσαι ο εξαιρετικός, θα δουλεύεις λιγότερο έως καθόλου, και ''μόλις με ψηφίσεις''... θα σε αμείψω περισσότερο (!)... αν με ψηφίσεις όμως''.  

Το τρως το παραμύθι και τον ψηφίζεις... Όταν βλέπεις ότι είχε ''αυταπάτες και ψευδαισθήσεις'', ότι ''ουδείς αλάνθαστος'', ότι τυχοδιωκτικά χρησιμοποίησε ότι βρώμικο όπλο διέθετε μόνο και μόνο για να πάρει από τον προηγούμενο, την πολυπόθητη εξουσία... την ''καρέκλα'' όπως λέει και ο λαός... θες πειραματιζόμενος... θες αδιαφορώντας αν έχει την επάρκεια να χειριστεί τις τύχες ενός λαού... Τι κάνεις ? Καταφέρεσαι εναντίον του, τον κατηγορείς γιατί ''δεν ήταν σωστός''... τον βρίζεις, τον φτύνεις. Σκέψου λίγο, μήπως θάπρεπε να αλλάξεις κατεύθυνση ?

Με το χαμόγελο, αυτός χαλαρά, ήσυχα, ψύχραιμα σου δείχνει ποιος είσαι στη πραγματικότητα, γίνεται ο καθρέφτης σου...  Πώς να τον κατηγορήσεις τώρα ?  Πώς ? Αφού είναι δικό σου δημιούργημα, εσύ τον μεγάλωσες μ' αυτές τις αρχές... έτσι όπως έζησες κι εσύ... πώς του ζητάς τώρα να σου φερθεί με αλήθεια κι εντιμότητα, να έχει συνέπεια λόγων και έργων, αφού δε του τάδειξες  ? 

Πόσοι αιώνες πρέπει να περάσουν, πόσο ξύλο πρέπει να φας... για να καταλάβεις ότι η κοινωνία που βρίζεις, εσύ τη διαμόρφωσες. Πόσο ακόμα χρειάζεται να σε παραπλανήσουν για να δεις ότι ''δεν ξέρεις μόνο εσύ να κοροϊδεύεις κάποιον''. 

Όσο έξυπνο και μάγκα θεωρείς τον εαυτό σου άλλο τόσο και ο άλλος !  Δυστυχώς για σένα. Κι αν τη ''φέρεις'' σε κάποιον που σ' εμπιστεύτηκε μια φορά, να ξέρεις ότι δεν θα του φέρνεις πάντα.
___________________


Η Σαχάρα της Λήμνου, Βόρεια Λήμνος,  Παχειά έρημος 


* Κεντρική φωτό του post, Βόρεια της Λήμνου, στην περιοχή Γομάτι, στις πλαγιές του χωριού Κατάλακκο, το θέαμα είναι πέρα για πέρα αναπάντεχο: Μια μικρή… έρημος. Μια ατελείωτη επιφάνεια, 70 στρεμμάτων, μακριά από τη θάλασσα γεμάτη άμμο, με αμμόλοφους που αλλάζουν διαρκώς σχήμα, όπως ακριβώς και στη Σαχάρα, ανάλογα με το πώς τους… συνθέτει ο βοριάς.

έπεα.. μη πτερόεντα

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

Ο Ναρκωμένος Νους δεν έχει κρίση, είναι προβλέψιμος και γι αυτό πολύ βολικός

Τερζόπουλος, Ο σύγχρονος πολιτισμός πέτυχε να καταστήσει τον άνθρωπο παθητικό

Εμπόριο συνείδησης

Διάβα να γίνει το νερό

Ερωτικό δίλημμα

Πού είναι το Κράτος ?

Το τελευταίο βλέμμα

Η Ελλάδα μοχλός για αλλότριους σκοπούς λόγω της αμυαλιάς των πολιτικών

Δεν έχω Παραμύθι

Το Κάλεσμα