Ο δρόμος προς τον κήπο



Δύο άνθρωποι έχουν χαθεί μέσα στην έρημο για μέρες και κινδυνεύουν να πεθάνουν από την δίψα και την ασιτία. 

   Μη μπορώντας να κάνουν αλλιώς συνεχίζουν μια άγνωστη πορεία. Η μόνη τους ελπίδα είναι να μην χάσουν την ελπίδα τους... 
Κάποια στιγμή σταματούν. Μπροστά τους υψώνεται ένας ψηλός τοίχος. Πίσω από τον τοίχο ακούγονται διάφοροι ήχοι... νερού που κυλά, πουλιών να τραγουδούν και πάνω από τον τοίχο ξεπρόβαλαν κλωνάρια δέντρων, φορτωμένα με καρπούς.

   Δεν χάνει λεπτό ο ένας... κολλάει στον τοίχο κι αρχίζει να ανεβαίνει... ε, με μια μικρή δυσκολία η αλήθεια.  
   Ο συνοδοιπόρος του απορημένος τον κοιτάει... που πέρασε κιόλας πάνω από τον τοίχο, μέσα στον κήπο.  Κάνει μεταβολή, ξαναμπαίνει στην έρημο, ψάχνοντας γι άλλους χαμένους ταξιδιώτες, για να τους βοηθήσει να βρουν τον δρόμο τους στον κήπο...

Δύο διαφορετικοί δρόμοι, ο καθένας από μας είναι ελεύθερος να επιλέξει τον δικό του. 


έπεα.. μη πτερόεντα


Σχόλια

ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

Ο Ναρκωμένος Νους δεν έχει κρίση, είναι προβλέψιμος και γι αυτό πολύ βολικός

Τερζόπουλος, Ο σύγχρονος πολιτισμός πέτυχε να καταστήσει τον άνθρωπο παθητικό

Εμπόριο συνείδησης

Διάβα να γίνει το νερό

Ερωτικό δίλημμα

Πού είναι το Κράτος ?

Το τελευταίο βλέμμα

Η Ελλάδα μοχλός για αλλότριους σκοπούς λόγω της αμυαλιάς των πολιτικών

Δεν έχω Παραμύθι

Το Κάλεσμα